|
||||||||
“ Back in business… “ Als je niet verdwaald in de Noorse fjorden, kom je hem, als hij zich niet verstopt om te kunnen herbronnen, misschien wel in de omgeving van Haugesund, in de provincie Rogaland tegen. “The guitar express from the North” Bjørn Berge is al zo’n vijfentwintig jaar met muziek bezig. Hij bracht in 1997 met producer/percussionist Jan Flaaten al een album (‘Berge / Flaaten’) uit en debuteerde een jaar later solo met een titelloos album. In 2001 won Berge de Spellemannprisen voor zijn album ‘Stringmachine’ en in 2002 voor zijn album Illustrated Man. In 2003 stond Berge tijdens Blues Peer op het podium, waar dat jaar Dave Edmunds en Solomon Burke als headliners op de affiche stonden. Met zijn negende studio abum ‘Fretwork’ uit 2009 bewees Berge door op de jazzy/folk toer te gaan, dat hij nog wat meer in zijn marge had dan stevige rock en akoestische blues. In 2014 en nog twee albums verder kwam hij opnieuw met een verrassing door Torbjørn Økland als gitarist te vervangen in de Noorse folk/rock band Vamp, die door Økland en Øyvind Staveland in 1990 opgericht werd. “ For me, this album is everything from blues and rock to Americana and even country… “ Na een onderbreking van zijn solocarrière van zes jaar kon je met Berge alle kanten uit. Hij staat er weer met een nieuwe release ‘Who Else?’, waarvoor de opnames in 2014 startten en, die er na het beëindigen van de tour met de Vamp kwam. Met hen werkte hij na het schrijven van enkele nieuwe nummers en na volledige nieuwe opnames, zijn album, dat eerst als akoestisch bedoeld was, verder af. En dat is duidelijk aan de grooves te horen. Met de Californische songwriter Ellis Del Sol schreef Berge de negen nummers die hij met bassist Kjetil Ulland, drummers Odin Staveland, Kim Christer Hylland & Vidar Støyva en achtergrondzangeres Dagny Christophersen in de ABC Studio in Etne, NO, opnam. Na het rockende, wat donkere ”Monkey Ship” waarmee ‘Who Else?’ opent, klaart met ”Lost Pearl” de hemel wat open. Het is een eenvoudig nummer met een stekelig ritme en met een erg mooie gitaarsolo in het tweede gedeelte van het nummer. Met ”Mr. Bones” en ”It Just Ain’t So” krijgen we terug de “oude” (maar elektrische) Berge, met veel slide gitaar te horen. Ik schreef het al dat Berge ervoor koos (misschien uit noodzaak?) om met drie verschillende drummers te werken, die allemaal een beetje dezelfde stijl hebben. Hier was dit op beide nummers Odin Staveland. ”Bitter Sweet” is een ballade met knap gitaarwerk van Berge. Hierna gaat het tempo terug omhoog.In de rocker ”Speed Of Light” legt Kim Christer Hylland het strakke ritme op, om daarna met ”The Calling” wat gas terug te nemen en aan Berge de ruimte te geven om zijn solo’s te doen. ”Ginger Brandy Wine” is het enige nummer waarop drummer Vidar Støyva te horen is. Hetbegint stevig en wordt door Berge’s slide-gitaar één van de sterke nummers van het album. Berge doet de deur toe met ”The Sun’s Going Down”, een swingende blues/rock nummer met een Latino ritme, waarin Dagny zorgt voor de extra gezelligheid. Bjørn Berge heeft een eigen visie op de blues, die hij door zijn samenwerking met Vamp, nog wat meer in de verf zet. Met ‘Who Else?’ levert hij een dynamisch en energiek album af dat zich een weg baant tussen blues, rock, Americana en country. Een andere Berge, die meer dan verrast. “ Bjørn Berge has his own vision of the blues, which he emphasizes even more through his collaboration with Vamp. With "Who Else?" he delivers a dynamic and energetic album that makes its way between blues, rock, Americana and country. Meet another Berge, who more than surprises… “ - esc for www.rootstime.be Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography BJØRN BERGE: |
||||||||
|
||||||||
.jpg)
